PROF. AGNIESZKA CZAJKOWSKA:
(…) Poeta odczytuje po swojemu, poprzez własne doświadczenie historyczne, zaangażowanie Brechta. Tropi ukryte strumienie ideologii i wychwytuje pułapki tkwiące w postawie szlachetnego buntu wobec zła, piętnuje dokonywany w imię poprawności i tolerancji gwałt na sumieniach. W swoich rozmowach dokonuje zabiegu oczyszczenia poetyckiego głosu z nawarstwiających się pokładów kunktatorstwa, egoizmu, cynizmu. I otwiera przed czytelnikiem czystą przestrzeń, która pozwala się zasiedlić, odzyskać spokój, utrafić w rytm życia i zagłębić się w ciszę. To właśnie cisza jest najważniejszą bohaterką lirycznych rozmów Polkowskiego z Brechtem (…).
Jan Polkowski, Rozmowy z Brechtem i inne wiersze, Gdynia-Kraków 2024.
