Piotr Mitzner, Siostra, Wyd. tCHu, Warszawa 2019.
(…) Poezja Piotra Miztnera zachwyca prostotą wyrazu i lapidarnością, czasami na granicy aforystyki dorównującej konceptom werbalnym Leca. Urzekają gry słów o podobnych brzemianiach i wieloznaczności wydobywane z pospolitych zwrotów. Fascynujące są senne obrazy lub kreacje wyobraźni – tajemnicze, mroczne, czasami w poetyce koszmaru. Głęboko poruszający jest wreszcie smutek wynikający z braku złudzeń, daremnie rozpraszany argumentacją […]
Anna Piwkowska, Między monsunami, Kraków, Znak, 2019.
(…) Anna Piwkowska stawia chwiejny znak zapytania tuż obok tego, co zdaje nam się jasne, codzienne i oczywiste. Co oznacza bowiem „nieśmiertelność śmiertelności” czy „skończona nieskończoność” pochodząca już z innego wiersza? Nie są to na pewno językowe szarady, nie jest to wirtuozerska gra z paradoksem. Raczej próba odnalezienia słów właściwych, gotowych oddać wielość naszych wrażeń, […]
Anna Pawlikowska, Tuż obok życia, Wyd. Austeria, Kraków 2019
(…) Wszakże pod powierzchnią owej – jak ją nazwano „antycznej” – prostoty aż wrze, kłębi się, złapane na gorącym uczynku – istnienie. Te wiersze otaczają, odważnie owijają się wokół Tajemnicy – ale unikają, niemożliwego przecież, jej jednoznacznego, więc zubażającego nazwania: …Czy to wystarczy? Przecież nie wiadomo, nie wszystko widoczne…Dotykasz – i nie wiesz, czy dotyk […]
Agnieszka Herman, Tło, Issa Boooks, Warszawa 2019
(…) Tom Agnieszki Herman Tło – trzeci w dorobku warszawskiej dziennikarki, graficzki i właśnie poetki – zaskakuje imponująca koncepcją. Koncepcją wszystkiego: jako spójny cykl poetycki, jako ujmująco piękna książka-dzieło sztuki, zdobne w barwne obrazy świata natury. Do złudzenia przypominają one ilustracje z XVIII- i XIX-wiecznych atlasów flory i fauny. Zaskakuje wreszcie jako konsekwentnie przeprowadzony zamysł […]
Urszula Kozioł, Znikopis, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2019.
(…) W charakterystycznej dla przełomu naszych wieków konwencji – jak ją określam – ironicznej elegijności Starzy Mistrzowie opowiadają o kulturowych rozczarowaniach, duchowych cierpieniach, nawet o wstydliwych sekretach fizjologii, wszystko to ujmując w nawias humoru, auto-drwiny. Mizerabilizm i nastrój wanitatywny w połączeniu z topiką katastroficzną kształtują również elegijną aurę Znikopisu. Niemniej tomik Urszuli Kozioł warto czytać […]
Stanisław Raginiak, Moje Crow River. Poemat, Wydawnictwo Horyzont Idei, Toruń 2019
(…) Raginiak nie zatrzymuje się, wołając „gdzie są…?”, załamując ręce nad „a może było tak, może inaczej…”. Pisze przejmujące, szczere, bolesne, nieoszlifowane, czasem surowe, owiane melancholią sprawozdanie z życia, własną godziną myśli wraca do przeszłości, czyniąc to z prostotą, która nie raz wynosi go do wymiaru piękna. Otwiera swe wyznanie na wymiar, w którym można […]
Andrzej Strumiłło, 69, Galeria Strumiłło, Maćkowa Ruda 2019
(…) Są to jego, Strumiłły (rocznik ’27), medytacje, zapasy z wiecznością, wybrzmiewające Horacjańską frazą „Omnes codem cogimur” (wszyscy zmierzamy do tego samego kresu) (s. 102). Na „koniec” to sam poeta, który jest, choć już był, który zadaje Pytanie: „Co łączy w jedność / Mgły o świcie / Pisma greckie / I mój ból” (s.89). W […]
Michał Fałtynowicz, Traktat barbarzyńcy, Książnica Podlaska im. Łukasza Górnickiego, Białystok 2021.
(…) Barbarzyńca nadchodzi z Północy: z Suwałk, gdzie urodził się 26-letni Michał Fałtynowicz, z Gdańska, gdzie studiuje, pracuje i żyje, z Białegostoku, gdzie poczciwa Książnica Podlaska im. Łukasza Górnickiego wydała jego Traktat barbarzyńcy, wcale nie bojąc się, że publikuje tomik współczesnego Herostratesa. Barbarzyńcy lgną do literatury: ci z ogrodów Herberta, czuli po Hrabalowsku (starsi nawet […]
Aleksander Wierny, Małe nowe ciała, Wyd. Galeria sztuki Współóczesnej BWA, Olkusz 2021
Bodaj głównym tematem tego zbioru wierszy jest izolacja. Dosłowna – sanitarna, wymuszona przez zarazę i egzystencjalna, przynosząca poczucie samotności w świecie ponowoczesnym. To brzydki świat: pełen brudu, śmieci, rozkopów. Zdehumanizowany. Aleksander Wierny przedstawił sugestywny obraz naszej cywilizacji w fazie granicznej, protokatastroficznej. Ozdrowieniec, everyman stąpa po ziemi świadom iluzoryczności ozdrowienia: „wierzę że będzie lepiej ale wiem […]
Adriana Szymańska, Zielone rolety, Państwowy Instytut Literatury
(…) Psalmiczność tej poezji wyraża się w postawie gotowości przyjęcia wszystkich przejawów istnienia i wszystkich form uczestnictwa w scenariuszu życia. W polskiej liryce współczesnej tylko dwie poetki tak bezwarunkowo obdarowały istnienie wdzięcznością: Julia Hartwig i właśnie Adriana Szymańska. Przy wszystkich odmiennościach artystycznego wyrazu, także przy istotnej różnicy rodzaju religijności, obie wyznaczyły poezji tę samą powinność: […]
