Urszula Kozioł, Znikopis, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2019.
(…) W charakterystycznej dla przełomu naszych wieków konwencji – jak ją określam – ironicznej elegijności Starzy Mistrzowie opowiadają o kulturowych rozczarowaniach, duchowych cierpieniach, nawet o wstydliwych sekretach fizjologii, wszystko to ujmując w nawias humoru, auto-drwiny. Mizerabilizm i nastrój wanitatywny w połączeniu z topiką katastroficzną kształtują również elegijną aurę Znikopisu. Niemniej tomik Urszuli Kozioł warto czytać […]
Stanisław Raginiak, Moje Crow River. Poemat, Wydawnictwo Horyzont Idei, Toruń 2019
(…) Raginiak nie zatrzymuje się, wołając „gdzie są…?”, załamując ręce nad „a może było tak, może inaczej…”. Pisze przejmujące, szczere, bolesne, nieoszlifowane, czasem surowe, owiane melancholią sprawozdanie z życia, własną godziną myśli wraca do przeszłości, czyniąc to z prostotą, która nie raz wynosi go do wymiaru piękna. Otwiera swe wyznanie na wymiar, w którym można […]
Andrzej Strumiłło, 69, Galeria Strumiłło, Maćkowa Ruda 2019
(…) Są to jego, Strumiłły (rocznik ’27), medytacje, zapasy z wiecznością, wybrzmiewające Horacjańską frazą „Omnes codem cogimur” (wszyscy zmierzamy do tego samego kresu) (s. 102). Na „koniec” to sam poeta, który jest, choć już był, który zadaje Pytanie: „Co łączy w jedność / Mgły o świcie / Pisma greckie / I mój ból” (s.89). W […]
Michał Fałtynowicz, Traktat barbarzyńcy, Książnica Podlaska im. Łukasza Górnickiego, Białystok 2021.
(…) Barbarzyńca nadchodzi z Północy: z Suwałk, gdzie urodził się 26-letni Michał Fałtynowicz, z Gdańska, gdzie studiuje, pracuje i żyje, z Białegostoku, gdzie poczciwa Książnica Podlaska im. Łukasza Górnickiego wydała jego Traktat barbarzyńcy, wcale nie bojąc się, że publikuje tomik współczesnego Herostratesa. Barbarzyńcy lgną do literatury: ci z ogrodów Herberta, czuli po Hrabalowsku (starsi nawet […]
Aleksander Wierny, Małe nowe ciała, Wyd. Galeria sztuki Współóczesnej BWA, Olkusz 2021
Bodaj głównym tematem tego zbioru wierszy jest izolacja. Dosłowna – sanitarna, wymuszona przez zarazę i egzystencjalna, przynosząca poczucie samotności w świecie ponowoczesnym. To brzydki świat: pełen brudu, śmieci, rozkopów. Zdehumanizowany. Aleksander Wierny przedstawił sugestywny obraz naszej cywilizacji w fazie granicznej, protokatastroficznej. Ozdrowieniec, everyman stąpa po ziemi świadom iluzoryczności ozdrowienia: „wierzę że będzie lepiej ale wiem […]
Adriana Szymańska, Zielone rolety, Państwowy Instytut Literatury
(…) Psalmiczność tej poezji wyraża się w postawie gotowości przyjęcia wszystkich przejawów istnienia i wszystkich form uczestnictwa w scenariuszu życia. W polskiej liryce współczesnej tylko dwie poetki tak bezwarunkowo obdarowały istnienie wdzięcznością: Julia Hartwig i właśnie Adriana Szymańska. Przy wszystkich odmiennościach artystycznego wyrazu, także przy istotnej różnicy rodzaju religijności, obie wyznaczyły poezji tę samą powinność: […]
Dorota Szatters, Jerozolima. Fragment większej całości, Biblioteka Śląska, Katowice 2021.
Dorota Szatters korzysta z wierszy, aby przybliżyć to, co kruche, schowane za zasłoną. Jej poetycki świat ma swoje źródło w niepewności. Szatters idzie w swoich wierszach sama, boleśnie sama i tylko czasami dobiera sobie jako towarzyszy tej niemal dantejskiej podróży przez ziemię jałową kilkoro poetów wybranych ze szczególną starannością. Podąża ramię w ramię przez „żółtą […]
Michał Muszalik, Hotel Globo, Biblioteka Śląska
(…) Zwraca uwagę różnorodność formy, której nie boi się Muszalik, i która bardzo mu się udaje: każdy prawie wiersz jest inny. Forma współgra z tematem, i, nie waham się użyć tego wyrazu, wielka miłość do historii i literatury, dodaje ostrogi. Najmocniej wybrzmiewa mi Miłosz, ale to, podejrzewam, moje skrzywienie, a jeśli Miłosz, to i wielcy […]
Zbigniew Machej, 2020, Stowarzyszenie Pisarzy Polskich – oddział Łódź, Łódź 2021
(…) Ten wspaniały niezwykły tom tworzą cztery – całkowicie różne językowo, na innych oryginalnych poetyckich pomysłach zbudowane – części. „Kwestionariusz Ondrusowki”, którego bohaterem jest poeta i poezja sama; barokowe i „Sępio-Szarzyńskie” z ducha – „Zdania i uwagi o śmierci niechybnej”; zapis roku „2020” w kosmicznej, ogólnoglobowej i jednocześnie najosobistszej perspektywie; i wirtuozowskie „Sonety hybrydowe i […]
Andrzej Zubkowicz, Nic pewnego, Oficyna Retman, Dąbrówno 2023
Wiersze zebrane w tomie Nic pewnego chcę nazwać lirycznym notatnikiem z codzienności: przegląda się w nich mazurska prowincja okolic Morąga i Węgorzewa. Poeta podpatruje codzienność, zwyczajność, banalność trwania; to „proste” obrazki z mikroświata, w którym żyje, obserwując powolnie maszerujący przez człowieka czas. Oko widzi tu świat z perspektywy, jaką narzuca melancholia. Węgorzewo, gdzie mieszka, Morąg z czasów […]
