Literackim podłożem Wierszy dla żywych jest poezja funeralna, przywołana niepokojącym tytułem. Autor tomu, napisanego przecież dla nas, podpowiada istnienie jeszcze innych odbiorców, a jego wiersze, zawieszone między światem żyjących i martwych, nieustannie zwracają się ku nieznanej i niepokojąco bliskiej „drugiej przestrzeni”. A przecież Tomasz Dalasiński jedynie rozpamiętuje przeszłość, powraca do siebie dawnego, z całą mizerią losu kilkulatka, dla którego świat jest za duży i zbyt trudny do zrozumienia, przywołuje miejsca i postacie, banalne rozmowy i sytuacje, wspomina przygodnych znajomych i zwierzęta. Ważne, że poeta czyni to z pokorą, jaką daje metafizyczny namysł i z powagą, na jaką stać tylko wytrawnego twórcę.
Prof. Agnieszka Czajkowska
