Tomasz Różycki, Hulanki & Swawole, Kraków, a5, 2024
MAREK ZAGAŃCZYK: (…) Różycki pisze wiersze, bo wie, że „umarli muszą gdzieś mieszkać […] I bogowie // muszą mieć gdzie polować”. Pisze „dla tych, którym nie wystarcza życia”. Jest w jego poezji groza świata, okrucieństwo wojny, ból cierpiących i piękno miłości. Są poczucie bezradności i pragnienie uczestnictwa, chęć niesienia pomocy naprzeciw śmierci, choćby tylko obrazem, […]
Krzysztofa Lisowskiego, Trzeba czasu, Wyd. Polski Fundusz Wydawniczy, Kanada 2024
BRONISŁAW MAJ: Moje znaki szczególne to zachwyt i rozpacz – mógłby powtórzyć za Poetką bohater tego niezwykłego zbioru. „Trzeba czasu” to bowiem zapis, to niemal „dziennik podróży”, realny i konkretny, zapis wędrówki po najpiękniejszych – urzekających i zdumiewających – miejscach świata. A jednocześnie – to zbiór … najprawdziwszych trenów: „Zbiór ten poświęcony jest w dużej […]
Jan Polkowski, Rozmowy z Brechtem i inne wiersze, Gdynia-Kraków 2024.
PROF. AGNIESZKA CZAJKOWSKA: (…) Poeta odczytuje po swojemu, poprzez własne doświadczenie historyczne, zaangażowanie Brechta. Tropi ukryte strumienie ideologii i wychwytuje pułapki tkwiące w postawie szlachetnego buntu wobec zła, piętnuje dokonywany w imię poprawności i tolerancji gwałt na sumieniach. W swoich rozmowach dokonuje zabiegu oczyszczenia poetyckiego głosu z nawarstwiających się pokładów kunktatorstwa, egoizmu, cynizmu. I otwiera […]
Weronika Pawlik-Kwaśniewska, Wielka niebieska woda, Wydawnictwo Poesis, Gdynia 2024
PROF. JAROSŁAW ŁAWSKI: NAGRODA ORFEUSZA MAZURSKIEGO Urodzona w Bartoszycach autorka Wielkiej niebieskiej wody debiutowała w 2023 roku tomem Pełnia lata, który od razu zadebiutował w dwudziestce nominacji do Nagrody „Orfeusz”. Rok później (2024) wydała dwa kolejne tomy: Bernard i zbiór Wielka niebieska woda. Jest doktorem literaturoznawstwa (specjalność: literatura Oświecenia!), magistrem archeologii, erudytką, podróżniczką, co poświadczą […]
Stanisław Kalina Jaglarz, Zajęczy żar, Wydawnictwo Warstwy, Wrocław 2024.
MARZANNA BOGUMIŁA KIELAR: (…) Żywiołem zagarniającym czytelnika jest zmysłowy, soczysty język tej poezji, wyraziste, malarskie obrazowanie, spiętrzone metafory. Jednakże język, „słowo, które łamie przysięgę”, bywa zawłaszczające i jest zarazem tym, co oddziela nas od natury, od idealnego świata, w którym poeta pragnie się znaleźć. I są te wiersze przejmującą wędrówką w stronę u/traconego, a wersy […]
Rafała Wawrzyńczyka, Dziecko na głowie króla, Wyd. j. Jacek Bierut, Wrocław 2024.
BRONISŁAW MAJ: Odkrywa inne miejsca, warianty, cudowne (co nie znaczy: tylko piękne) możliwości światów, rzeczy, ludzi. Żongluje elementami, fenomenami, rzeczywistościami, czasami, symbolami. Może pogadać z Rilkem i Herderem, i z Pawłem Śmiałkiem, i z Kolegami i koleżankami z pism internetowych. Innymi słowy: Dziecko (czyli Poeta) – ma jeszcze, opisuje, wielbi świat – wykonany jeszcze przez […]
Piotr Mitzner, Siostra, Wyd. tCHu, Warszawa 2019.
(…) Poezja Piotra Miztnera zachwyca prostotą wyrazu i lapidarnością, czasami na granicy aforystyki dorównującej konceptom werbalnym Leca. Urzekają gry słów o podobnych brzemianiach i wieloznaczności wydobywane z pospolitych zwrotów. Fascynujące są senne obrazy lub kreacje wyobraźni – tajemnicze, mroczne, czasami w poetyce koszmaru. Głęboko poruszający jest wreszcie smutek wynikający z braku złudzeń, daremnie rozpraszany argumentacją […]
Anna Piwkowska, Między monsunami, Kraków, Znak, 2019.
(…) Anna Piwkowska stawia chwiejny znak zapytania tuż obok tego, co zdaje nam się jasne, codzienne i oczywiste. Co oznacza bowiem „nieśmiertelność śmiertelności” czy „skończona nieskończoność” pochodząca już z innego wiersza? Nie są to na pewno językowe szarady, nie jest to wirtuozerska gra z paradoksem. Raczej próba odnalezienia słów właściwych, gotowych oddać wielość naszych wrażeń, […]
Anna Pawlikowska, Tuż obok życia, Wyd. Austeria, Kraków 2019
(…) Wszakże pod powierzchnią owej – jak ją nazwano „antycznej” – prostoty aż wrze, kłębi się, złapane na gorącym uczynku – istnienie. Te wiersze otaczają, odważnie owijają się wokół Tajemnicy – ale unikają, niemożliwego przecież, jej jednoznacznego, więc zubażającego nazwania: …Czy to wystarczy? Przecież nie wiadomo, nie wszystko widoczne…Dotykasz – i nie wiesz, czy dotyk […]
Agnieszka Herman, Tło, Issa Boooks, Warszawa 2019
(…) Tom Agnieszki Herman Tło – trzeci w dorobku warszawskiej dziennikarki, graficzki i właśnie poetki – zaskakuje imponująca koncepcją. Koncepcją wszystkiego: jako spójny cykl poetycki, jako ujmująco piękna książka-dzieło sztuki, zdobne w barwne obrazy świata natury. Do złudzenia przypominają one ilustracje z XVIII- i XIX-wiecznych atlasów flory i fauny. Zaskakuje wreszcie jako konsekwentnie przeprowadzony zamysł […]
